Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Οι αναλώσιμοι (The mother-fuckers)




Μόλις διαπίστωσε ότι στον κόσμο που ζούσε η αγάπη κρύβεται, η υποκρισία φοριέται, το κάπνισμα απαγορεύεται και άλλες τέτοιες μπούρδες που ανακαλύπτει κανείς συχνά όταν σκέφτεται περισσότερο από 2 λεπτά την ημέρα. Κι έπρεπε να γίνει 30 χρονών πτυχιούχος νομικής, με κουστούμι, γραβάτα, χαρτοφύλακα και ό,τι άλλο περιλαμβάνει το σετ της "καλωσήρθατε στην όμορφη ζωή της δουλειάς" κουλτούρας. Άρα, μετά από μαθηματικούς υπολογισμούς μέχρι τότε σκεφτόταν περίπου 1 λεπτό τη βδομάδα. Και άρχισε να βλέπει τον εαυτό του να περνάει τον διάδρομο της εταιρίας και να τον χαιρετάνε χαρούμενοι συνάδελφοι που με το καλημέρα σε χτυπάνε φιλικά στον ώμο λες και θέλουν να διώξουν την πυτιρίδα από το σακάκι σου. "Δηλαδή τί τους πείραξε? Πρέπει να κάνεις μπάνιο κάθε μέρα; Δεν υπάρχει σε κανένα βιβλίο γραμμένος τέτοιος νόμος".

Περισσότερο από όλα όμως αυτό που τον αναστάτωνε ήταν η γραμματέας του αφεντικού. Σε όλα τα σενάρια υπάρχει μία γκόμενα στη μέση. Έτσι και σε αυτό. Μία από αυτές τις γυναίκες που μόλις ξυπνάνε το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να κοιταχτούν στον καθρέφτη μήπως και στράβωσε καθόλου η μύτη από τον ύπνο με μύτη-κάθετα-στο-μαξιλάρι. Και τελικά ο ερωτευμένος μαθαίνει στο τέλος της ταινίας ότι η γραμματέας πηδούσε στην αρχή του σεναρίου το αφεντικό αλλά στην τελική είναι ερωτευμένη με αυτόν και στην στάση 85 (μόνο αυτή μπορούσε να την κάνει σε ολόκληρη εταιρία) έκλεινε τα μάτια της και τον σκεφτόταν. Αλλά αυτό είναι από άλλη ρομαντική ταινία. Η πραγματικότητα του νομικού σύμβουλου δεν απέχει καθόλου από την λαϊκή ρήση "σκάσε και κολύμπα". Πλέον όμως δεν μπορούσε να σκάσει και είχε να κολυμπήσει από τότε που στο Δημοτικό ο φίλος του ο Αρτέμης του είχε χώσει το κεφάλι μέσα στο ενυδρείο της θείας του αιφνιδιάζοντας, όχι μόνο αυτόν αλλά και τα ψάρια, που ένα από αυτά αυτοκτόνησε κατευθείαν πηδώντας έξω από το ενυδρείο. Έτσι άρχισε να αντιδρά απέναντι στο αφεντικό που με τα πλοκάμια του είχε εξουσιάσει την αθώα γραμματέα. Έγινε λοιπόν αντιεξουσιαστής.

Το πρώτο πράγμα που κάνει ένας αντιεξουσιαστής είναι να μάθει να αμφισβητεί ό,τι έχει σχέση με εξουσία. Πρώτα τον απολύσανε από τη δουλειά. Μετά απαγόρευσε στον σκύλο του να του φέρνει τις παντόφλες όταν έβγαινε από το μπάνιο αφού κατάλαβε ότι πιο πρακτικό είναι να μπαίνει στο μπάνιο με τις παντόφλες. Ύστερα σταμάτησε να ξυρίζεται γιατί και οι τρίχες έχουν δικαίωμα στην τριχοφυία και είναι εκμετάλλευση τα ξυράφια να τους το στερούν. Έπειτα άρχισε να φοράει μπλούζες με σήμα τον Τσε και την Κόκα Κόλα και όταν ο κομμωτής του έλεγε να σταματήσει να ξύνει τα αυτιά του ενώ τον κούρευε αυτός συνέχιζε με ακόμα μεγαλύτερη μανία αμφισβητώντας την εξουσία του κοψομαλλιά ( : λέξη που χρησιμοποιείται αντί του "κομμωτή" για να μην επαναλαμβάνεται ο συγγραφέας και γίνεται κουραστικός). Τέλος, όταν έβλεπε αστυνομικούς στον δρόμο ενώ στο παρελθόν συνήθιζε να τους φοβάται, πλέον άρχισε να τους κοιτάζει άγρια με ένα βλέμμα που είχε κάνει ώρες προπόνησης μπροστά απ τον καθρέφτη για να το κάνει να μοιάζει με του Μπρους Γουίλις στο "Πάρα μα πάρα πολύ σκληρός, σχεδόν αδύνατον να πεθάνει 16".

Ύστερα, ο φίλος του ο Πέτρος, σε μία από αυτές τις πνευματικές ώρες "τσάμπιονς λιγκ-πίτσα-μπύρα-ιδρωτίλα" που πιάνουν κάποιον κρίσεις ειλικρίνειας, του ξεφούρνισε το μυστικό. "Κολοκύθα, είσαι μέσα να φτιάξουμε μία τρομοκρατική οργάνωση;". Το πλάνο πάγωσε με την φάτσα του τέως χλεχλέ-δικηγοράκου και νυν μάγκα-αναρχικού Κολοκύθα αναψοκοκκινισμένη στην προσπάθειά του να φάει δύο κομμάτια πίτσα ταυτόχρονα ενώ μία υγρή διαφανής μυξούλα έτρεχε από το δεξί ρουθούνι. Τα μάτια του είχαν σχεδόν δακρύσει βλέποντας τα τεράστια σιλικονάτα βυζιά του υπερμοντέλου από το κρεατοπωλείο "Φρέσκα κι όμορφα" που διαφήμιζε το νέο γιαούρτι το οποίο, σύμφωνα με έρευνες, αδυνατίζει, εξαφανίζει τις ρυτίδες, λέει όχι στην κυτταρίτιδα, ναι στο δίκιο του εργάτη και προσφέρει μικρότερο επιτόκιο. Ακούστηκε το κλασικό εφέ ταινίας Χίτσκοκ όταν η σκιά του δολοφόνου πλησιάζει το μπάνιο ενώ ο πρωταγωνιστής τραγουδάει ανέμελα στην μπανιέρα "μάνα θα πάω στα καράβια". Και ο Πέτρος αμέσως έτρεξε να φέρει χαρτοπετσέτες γιατί τα δύο κομμάτια πίτσας πλέον βρισκόντουσαν μισομασημένα στο καινούργιο χαλί της μάνας του. "Ναι ας φτιάξουμε", είπε ο Κολοκύθας, σαν να έλεγε "Ναι και η μάνα μου μαγειρεύει εξίσου ωραία ρεβύθια".

Την οργάνωση την ονόμασαν "Πράσινη πεύκο" στηριζόμενοι στην τύχη, παίρνοντας δύο λέξεις από δύο τυχαίες εφημερίδες, μία του παναθηναϊκου και μία οικολογική. Στόχος της οργάνωσης ήταν η αφύπνιση των κοιμισμένων και άλλα τέτοια ψαγμένα. Ο Πέτρος πρότεινε να μοιράζουν δωρεάν ξυπνητήρια ρυθμισμένα να χτυπάνε κάθε μεσημέρι 3 παρά τέταρτο, δηλαδή λίγο πριν το δελτίο ειδήσεων. Τελικα μετά από διαφωνίες αποφάσισαν η δράση τους να είναι πιο απλή και πιο οικονομική. Θα έβγαιναν έξω και θα ούρλιαζαν στα αυτιά περαστικών που υπνοβατούσαν. Αυτό έκαναν. Ωστόσο οι καταγγελίες άρχισαν να πέφτουν βροχή. Μέχρι και η τηλεόραση τους έδειξε σε μία σκηνή σε αργή κίνηση την ώρα που ο Πέτρος, ξυπόλυτος σε στάση "ο χορός του ινδιάνου", είχε πλησιάσει τόσο πολύ το αυτί μιας δεσποινίδος (για την ακρίβεια της έγλυφε τον λοβότομημένο λοβό του αυτιού) που ο παραγωγός αναγκάστηκε να αλλοιώσει το πλάνο με τετράγωνα. "Είπαμε ότι δεν θα κάνουμε καμάκι εν ώρα δουλειάς. Τώρα εκτός από διατάραξη τάξης, ασφάλειας και ηθικής μας κατηγορούν για άσεμνη διαχείριση της γλώσσας", είπε ο Κολοκύθας. Ο Πέτρος έχωσε το χέρι του στη σακούλα με τα λαδωμένα πατατάκια "Αμόλυβδη" και είπε "Ρε μαλάκα κάναμε λάθος. Είναι Πράσινο πεύκο, όχι Πράσινη". Και κάπου εδώ η ζωή του Κολοκύθα άλλαξε για πάντα. Ένα ερωτηματικό εμφανίστηκε πάνω από το κεφάλι του και άρχισε να καταλαβαίνει γιατί στην νομική τον κοιτάζανε περίεργα όταν έλεγε ότι δεν θα γίνει ποτέ χασισοδίκης. Παράλληλα στο κεφάλι του σεναριογράφου πλανάται ακόμα το ερώτημα για το ιδανικό τέλος του έρωτα με την γραμματέα του αφεντικού.