Παρασκευή 20 Μαΐου 2011
Απροσδόκητα αληθινό
Στις φλέβες μου κυλάει αίμα
Στις φλέβες μου κυλάει οργή
Στο πέος μου κυλάει σπέρμα
Στο πέος μου κυλάει κατι με λήγουσα το "γη".
Μην είναι η ποίηση το κάστρο για ένα ψέμα;
Μην είναι η ποίηση μία βλακεία και μισή;
Κι αν της ποίησης δεν της αξίζει ούτε βλέμμα
Τότε γιατί να μην την λέγαμε κάτι με λήγουσα το "ση";
Αχ ο ρομαντισμός μου έχει φάει τη ζωή
Αχ δεν είναι ρομαντικό να μου έχει φάει ο ρομαντισμός τη ζωή,
Και σαν βιάζω το μυαλό σου με στροργή
Να νιώθεις κι εσύ σαν κάτι με λήγουσα το "γη";
Χωριάτικο
Στου χωριού μου τον καυγά
Σφάξαμε έναν κοκορά.
Και τον φάγαμε ωμό
Γαμώ την τύχη μου γαμώ.
[Αφιερωμένο στα παιδιά των πόλεων]
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Like the fireworks on the 4th of July: spectacular.
ε;
κατι θα ηπιες πριν το γραψεις αυτο μια και λες οτι δεν πινεις οταν γραφεις. τι ηπιες;
καποιοι που δεν κατανοουν την διαδικασια της δημιουργιας ψαχνουν φαντασματα για να μετακινησουν το κεντρο βαρους απο την αγνοια τους στον δημιουργο...κοινως : οτι δεν φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια.
Ouzo power
"A marvellous work by a marvellous man", TIMES magazine
Μπασιστόμουτρο γιατί σβήνεις τα σχόλια;
Πετρο μπασιστομουτρο να πεις τον σκυλο σου. Δεν εσβησα τιποτα, το σαιτ εσβησε αυτοματα το σχολιο επειδη ηταν το ιδιο ακριβως με το παρακατω, δηλαδή το "ε;" που λεει ο φιλος anisixos.
ΟΚ.
Δημοσίευση σχολίου