Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Ανήσυχοι και καταφρονεμένοι




Η τρέλα δεν πάει στα βουνά

Αίθουσα 3, διάδρομος 2.
Το κεφάλι μπροστά και μετά πίσω.
Μάτια ψηλά και πάλι χαμηλά.
Σπασμωδικές κινήσεις χεριών και ποδιών.
Κοίταξα από μακριά.
Έκατσα δίπλα σου.
Χρυσά τα μαλλιά σου ομόρφαιναν το δωμάτιο.
Μαύροι κύκλοι στα μάτια.
Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε.
Σε είπαν τρελή και σε έκλεισαν μέσα.
Τρύπες από τις ενέσεις στα χέρια.
Σημάδια στους καρπούς.
Η επίδραση των φαρμάκων στα μάτια.
Γυαλίζει το δέρμα σου.
Ρυτίδες.
Ήσουν τόσο νέα.
Γύρισες και με κοίταξες.
«Έχω δει και χειρότερα»


Νοθευμένη μέρα

Αίμα στο δέντρο και δίπλα στα πλακάκια.
Επίδεσμος και μπύρα πιο πέρα.
Ένεση και μερικά νομίσματα.
«Που είναι ο Νονός μας παράτησε»

Κοντό, σκισμένο παντελόνι.
Η βελόνα χώνεται στη γάμπα.
Όχι εκεί πιο δίπλα.
«Δεν βρίσκω φλέβα, γέμισα μελανιές και τρύπες»
Χύθηκε το υγρό και ξεκίνησε το ταξίδι.
Σκυφτό κεφάλι, θολό βλέμμα.
Πόδια χωρίς γόνατα μπλεγμένα σε αγκάθια.
Χέρια κρεμασμένα σαν ξύλα.
Στομάχι άδειο και ηδονικά γεμάτο.
Έξω από το σώμα κρέατα κινούμενα.
Σκισμένες μορφές, κατάμαυρες σκιές.
Επικαλυπτόμενες εικόνες.
Ζωάκια, εξωγήινα πλάσματα και αντικείμενα περπατάνε.
Βρέχει, χιονίζει, ζέστη, καύσωνας κάτι απ’όλα.
Οικογένεια, φίλοι, γυναίκες, πρόσωπα άγνωστα, ξεχασμένα.
Δεν φταίει κανένας, όλοι έβαλαν το χεράκι τους.
Όλα δίχως σκοπό.

Παγκάκι στην πλατεία και σκουριασμένο σώμα.
Περαστικοί κοιτάνε ανενόχλητοι.
Πληγές, πρόσωπο χαρακωμένο.
«Νονέ μας την έφερες πάλι»


Αυτο που θες

Αυτο που θέλω αυτό που θες
δεν έχει χρώμα δεν έχει αρχές
Πιαστο, βγάλτο, βάλτο, γδύστο
κούνατο, χτύπα το και ύστερα άστο
Δεν δαγκώνει και ίσως πονάει πολύ
σε κοιτάει στα μάτια και κλαίει σαν παιδί
Δεν προηγείσαι, δεν προηγείται
μαζί προχωράτε και δεν προσποιείται
Μάτια έχει κι αόρατο είναι
μα ακόμα κι αν το δεις
να το παραπλανήσεις δεν μπορείς

Για δες ψηλα που κάθεται και σου χαμογελάει
αρσενικό, θηλυκό ή ουδέτερο ξέρει να σε τραβάει
Κι όταν από κάτω βρίσκεται και κλαίει
να το σηκώσεις προσπαθείς ενώ κάτι σε καίει
Αγάπη, μίσος, δεν είναι πόνος, δεν είναι ηδονή
ούτε λέξη σύνθετη μπορεί να το ανταγωνιστεί
Πνεύμα ύλη και ψυχή
φως, σκοτάδι, πιες απ’ την πηγή

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Το τηλέφωνο θα χτυπήσει




Ντριιιιν.
- Εμπρός;
- Έλα.
- Έλα. Ποιος είναι;
- Ξέρεις ποιος είναι.
- Όχι. Ποιος είναι;
- Ξέρεις...
Κλικ. Τουτ τουτ.
Ντριιιιιιν.
- Παρακαλώ.
- Ακούς;
- Ποιος είσαι;
- Ακούς;
- Ναι ακούω. Ποιος είσαι όμως δεν μου είπες.
- Δεν χρειάζονται πολλοί για να ολοκληρωθεί.
- Τί;
- ...
- Έλα.
- Που;
- Τί να ολοκληρωθεί;
- Η κυριαρχία της αλήθειας μέσα στο ψέμμα. Η κυριαρχία του ψέμματος μέσα στην αλήθεια.
- Τί είναι αυτά που λες; Δεν καταλαβαίνω.
- Νομίζω μιλάω πολύ ξεκάθαρα. Τί δεν καταλαβαίνεις να στο εξηγήσω.
- Γιατί δεν μου λες ποιος είσαι;
- Έχεις αγωνία;
- Με κουράζεις.
- Νιώθεις κουρασμένος;
Κλικ. Τουτ τουτ.
Ντριιιιιιν.
- ...
- Εγώ είμαι.
- Ποιος;
- Εγώ.
- Κι εγώ είμαι εγώ. Εσύ ποιος είσαι;
- Εγώ;
- Ναι εσύ.
- Θες να μάθεις;
- Δεν καίγομαι κιόλας.
- Τότε γιατί ρωτάς;
- Εσύ πήρες τηλέφωνο. Τί θέλεις από μένα;
- Εγώ ρώτησα πρώτος.
- Τί;
- Γιατί ρωτάς σε ρώτησα.
- Το ξέρω αυτό. Τί είναι αυτά που μου λες; Είσαι τρελός;
- Παίζει ρόλο;
- Ναι.
- Γιατί;
Κλικ. Τουτ τουτ.
Ντριιιιιιν.
- Ναι.
- Έλα.
- Ποιος είσαι;
- Ξέρεις.
- Δεν ξέρω. Πεσμου ποιος είσαι.
- Ξέρεις.
- Δεν έχω όρεξη για αστεία.
- Ούτε εγώ.
- Ωραία συμφωνούμε.
- Ναι.
- Τί ναι;
- Συμφωνούμε.
- Με κοροϊδεύεις;
- Όχι. Αλλά έχω χιούμορ έτσι;
- Μπορεί.
- Όχι μπορεί. Σίγουρα.
- Για να το λες.
- Είδες λοιπόν που με ξέρεις.
- Πώς έβγαλες αυτό το συμπέρασμα; Αφού σου είπα ότι δεν σε ξέρω.
- Εμπιστεύτηκες αυτό που μόλις είπα για μένα. Άρα ξέρεις ότι δεν λέω ψέμματα. Και αυτό το ξέρουν μόνο όσοι με γνωρίζουν. Γιατί λοιπόν με ρωτάς ποιος είμαι; Μήπως εσύ είσαι ο ψεύτης τελικά;
- Ωραία ανάλυση. Με έπεισες ότι σε ξέρω...εκτός αν είμαι ψεύτης.
- Είσαι;
- Εσύ θα μου πεις που με ξέρεις.
- Δεν είπα κάτι τέτοιο.
- Δεν με ξέρεις δηλαδή;
- Ξέρω ότι χρειάζεται να ξέρω.
- Και τί χρειάζεται να ξέρεις;
- Αν είσαι διατεθιμένος να αφοσιωθείς ακόμα και να θυσιαστείς για το σχέδιο. Είσαι;
- Ποιο σχέδιο;
- Αυτό που έχεις στο μυαλό σου και σκέφτεσαι κάθε βράδυ πριν πέσεις για ύπνο.
- Τίποτα δεν θέλω να σου πω. Ούτε που σε ξέρω.
- Μην επιστρέφουμε πάλι στα αρχικά. Ας υπάρχει μια ροή. Τα πάντα ρει.
- Τί να σου πω; Παπάς είσαι να σου εξομολογηθώ;
- Εξομολογείσαι συχνά;
- Ποτέ.
- Πιστεύεις;
- Πιστεύω.
- Που πιστεύεις;
- Στην δημιουργική καταστροφή. Στην καταστροφική δημιουργία.
- Καλλιτέχνης είσαι;
- Όχι.
- Γιατί να μπλέκεται αναγκαστικά η καταστροφή στην δημιουργία; Γιατί να εμπλέκεται η δημιουργία στην καταστροφή;
- Δεν την μπλέκω εγώ. Καταστροφή και δημιουργία είναι ένα. Το ένα συμπληρώνει το άλλο.
- Και προς τί όλα αυτά;
- Προς ώφελος της εξέλιξης.
- Θα θυσιαζόσουν για την εξέλιξη;
- Όλοι και όλα θυσιάζονται για την εξέλιξη.
- Και εσύ;
- Και εγώ.
Κλικ. Τουτ τουτ.
Μία γυναικεία φωνή : "Ποιος ήταν μωρό μου;"
- Ξέρεις...

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Τομή [Κεφάλαιο 3]




"Σεβασμός στους σκλάβους - ο εργάτης, το σφυρί.
Σεβασμός στους ταπεινούς - ο ευγενής, ο υπηρέτης.
Ανέβα και μην το σκέφτεσαι πολύ.
Και εξάλειψε καλό,κακό και μέτριο"
Τομή, Κεφ.17 παρ.1


"Εγκέφαλος IGF496. Άνθρωπος, μέλος των Βίαιων. Αρκετά αναπτυγμένη ευφυία, σε σχέση με το μέσο όρο. Έτσι θα εξηγείται και το γεγονός ότι κατάφερες να "σπάσεις" την ασφάλεια του πυρήνα μας. Με σκοπό;"
"Την ανάκτηση πληροφοριών, την ελεύθερη διακίνησή τους στο ευρύ κοινό και τέλος την καταστροφή τους."
"Ρομαντικός;"
"Δεν απαντώ."
"Ποιος είναι ο ανώτερός σου; Για ποιον δουλεύεις;"
"Δεν έχω κανέναν ανώτερο. Δεν δουλεύω για κανέναν."
"Ρομαντικός."
"Εσύ τί είσαι; Για ποιον δουλεύεις; Ποιος είναι ο ανώτερός σου;"
"Το κωδικό μου όνομα είναι 147. Δουλεύω για την Αυτοκρατορία στο σώμα Πολέμου. Οι ανώτεροί μου είναι αυτοί που θα δούμε στο μέλλον. Ποιο είναι το πρόβλημά σου με την Αυτοκρατορία; Γνωρίζεις τί συνέπειες μπορεί να έχουν οι πράξεις σου."
"Η δράση μου αποσκοπεί στην απελευθέρωση της πληροφορίας. Το δικαίωμα του καθένα να μπορεί να έχει πρόσβαση σε όσα έχεις εσύ. Μακροπρόθεσμα η όλη γνώση του τρόπου λειτουργίας της Αυτοκρατορίας θα οδηγήσει στην καταστροφή της από όλους εμάς. Και τότε μόνο θα υπάρξει ισότητα και ελευθερία σε όλοκληρο τον πλανήτη. Οι συνέπειες των πράξεων μου συνδέονται άμεσα με τις αιτίες τους."
"Για να χρησιμοποιήσεις την γνώση πρέπει να την κατέχεις. Να την έχεις εγκαταστήσει μέσα σου στο ψηλότερο βάθρο ιεραρχίας. Όσοι μπορούν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα της Αυτοκρατορίας ήδη δουλεύουν σε αυτήν. Και αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο καθένας."
"Μέσα από την εμπειρία και τα λάθη ο άνθρωπος μαθαίνει. Ναι, ο καθένας μπορεί να συμμετέχει στο έργο αλλά δεν το κάνει γιατί δεν θέλει. Διαγωνισμοί αξιολόγησης κρίνουν τα ανθρώπινα ιδανικά; Ένας υπολογιστής μπορεί να κρίνει τους ανθρώπους;"
"Στον τομέα της ανθρώπινης βιολογίας και της γενετικής, ναι, μπορεί."
"Και τί έχει να πει ο υπολογιστής για την αξία της ανθρώπινης ζωής; Για την ελευθερία; Για ιδανικά που προσβάλλονται από την Αυτοκρατορία;"
"Ο υπολογιστής δεν έχει να πει τίποτα. Οι άνθρωποι όμως έχουν να πουν πολλά."
"Αυτό ακριβώς. Δεν σέβεστε την ανθρώπινη φυλή."
"Την ανθρώπινη φυλή την σεβόμαστε στον βαθμό που και η ίδια σέβεται τον εαυτό της."
"Τί θες να πεις; Ότι για τα πειράματα της Αυτοκρατορίας πάνω στον άνθρωπο ευθυνόμαστε εμείς;"
"Όχι. Εσείς είσαστε το μέσο, εμείς είμαστε ο τρόπος."
"Είναι δικαίωμά μου να αρνούμαι να γίνομαι υποχείριο ενός υπολογιστή."
"Κανείς δεν σε καταπιέζει. Η Αυτοκρατορία σε χρησιμοποιεί κάνοντας έρευνα πάνω σου και μάλιστα χωρίς καν να σε επηρεάζει στην ζωή σου. Θα έπρεπε να αισθάνεσαι τουλάχιστον δέος που γίνεσαι σκαλοπάτι για να ανέβει η ανθρωπότητα."
"Τα παπούτσια αυτού που πατάει πάνω μου και ανεβαίνει είναι καθαρά;"
"Παπούτσια είναι δεν μπορεί να είναι τελείως καθαρά. Εκτός αν μείνουν στο ράφι. Και η αδράνεια είναι το χειρότερο είδος δράσης."
"Έχω ζήσει πολέμους, έχω δει ανθρώπους να χάνουν την ζωή τους και η Αυτοκρατορία κάθεται, παρακολουθεί και μαζεύει υλικό. Πώς μπορώ να σεβαστώ κάποιον που με αντιμετωπίζει απλά σαν υλικό; Αν δεν θέλατε να γίνονται πολέμοι δεν θα γινόντουσαν. Μας αφήνετε να σφαζόμαστε σαν τα ζώα."
"Σαν τα ζώα...Τέλεια! Έχεις αρχίσει και πιάνεις το νόημα. Αυτό είναι σεβασμός!"
"Το απαθές μάτι που αντικρύζει το έγκλημα, είναι χειρότερο απ' τον εγκληματία."
"Ποιος είναι ο εγκληματίας; Ο κακός; Το θύμα τί είναι; Ο καλός; Ο διαχωρισμός σε στρατόπεδα είναι αυτό που προκαλεί τους πολέμους. Θα τα γνωρίζεις αυτό. Θεωρητικά το τέλειο μοντέλο που προτείνεις θα μπορούσες να με πείσεις ότι το πιστεύεις. Πρακτικά όμως κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις ενέργειές σου και το ξέρεις. Φαντάζομαι την ικανοποίηση σου και την ευτυχία που σου προκαλεί η εύρεση σκοπού ζωής όταν καταλήγεις με την λογική σου στο αλάνθαστο δόγμα. Τί ανακούφιση να αποφεύγεις το αίνιγμα. Ομολογώ ότι έρχονται στιγμές που με κουράζει η συνεχή εξερεύνηση μέσα στο χάος και ζηλεύω αυτή την πνευματική σταθερότητα και πίστη."
"Δεν υπάρχει κανένα συμφέρον. Μάλλον εσύ και οι υπεράνθρωποί σου δεν γνωρίζετε και πολλά από ανιδιοτέλεια. Είσαστε άνθρωποι που θέλουν να λέγονται υπεράνθρωποι. Μέσα στην ματαιότητα του χάους προσπαθείτε να βάλετε μία τάξη. Νομίζετε ότι ελένχετε την φύση."
"Τί είναι η ανιδιοτέλεια, παρά μία έκφραση αγανάκτησης απέναντι σε ανασφάλειες, σε πράγματα που φαίνονται σαν θηρία στα μάτια σου, σε οντότητες που δεν μπορείς να αγγίξεις. Η ιδιοτέλεια εκφράζει την ακεραιότητα του χαρακτήρα, η ανιδιοτέλεια την αδυναμία συγκρότησης. Λέξεις. Τί είναι η ελευθερία, παρά ένα δημιούργημα για την εξάπλωση των σκλάβων. Κατανοώ την αγανάκτησή σου αλλά πέρα από αυτή δεν υπάρχει τίποτα φωτεινό παρά μόνο σκοτεινές θεωρίες χωρίς προοπτική. Δεν έχεις άδικο. Η προσπάθεια επιβολής τάξης μέσα στο χάος ίσως είναι ματαιοδοξία. Η δικαιολογία της ματαιοδοξίας όμως είναι η έναρξη του μηδενισμού. Και ο μηδενισμός είναι η αρχή της αποσάθρωσης."
"Γεννήθηκα άνθρωπος και αγαπώ την ελευθερία. Αγωνίζομαι για να την κερδίσω. Δεν μπορώ να ανεχτώ την άσκηση οποιουδήποτε είδους εξουσίας πάνω μου. Δεν μπορώ να ζήσω υπόδουλος ενός υπολογιστή παντογνώστη."
"Δεν είναι ελεύθερος αυτός που θέλει να είναι ελεύθερος."
"Είμαι σκλάβος και θα παραμείνω σκλάβος όσο ένας υπολογιστής υπάρχει πάνω από εμένα."
"Η κατάχρηση λέξεων με τέτοιο βάρος τελικά οδηγεί στην απαξίωση τους. Ζεις υπό το βάρος τέτοιων λέξεων. Θέλεις να είσαι σκλάβος;"
"Όσο η Αυτοκρατορία ή οποιαδήποτε μορφή ανώτερης δύναμης επικρατεί, είμαι σκλάβος."
"Δεκτό, αν αποδεχτούμε την ηθική αξιολόγηση των πραγμάτων. Όμως τα ωφέλη και τις καταστροφές της ηθικής, τα έχουμε ήδη αποκομίσει και ξεπεράσει. Η θέλησή μας εξελίσσεται. Και μαζί με αυτή, οι αξιολογικές κρίσεις προς ώφελος της ζωής. Άφησε τα συναισθήματα στην άκρη και απάντησε : θέλεις να είσαι σκλάβος ακόμα κι αν δεν είσαι;"
"Αν το να μην είμαι σκλάβος σημαίνει την αποδοχή του έργου της Αυτοκρατορίας τότε προτιμώ να είμαι σκλάβος."
"Θέλει, λέει, να είναι σκλάβος. Σκοτώστε τον."

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Τομή [Κεφάλαιο 2]




"Δεν ήρθαμε για να σας βάλουμε στον δρόμο μας μήτε θα σας τον δείξουμε. Αυτό θα το έκανε ένας βοσκός. Δεν ήρθαμε για να σας βγάλουμε από τον δρόμο σας μήτε θα σας αφήσουμε να τον συνεχίσετε. Αυτό θα το έκανε το πρόβατο στα άλλα πρόβατα.
Ήρθαμε γιατί έπρεπε να έρθουμε και θα φύγουμε γιατί πρέπει να φύγουμε. Eίμαστε το φως και το σκοτάδι που θα έχετε στην πορεία."
Τομή, Κεφ.12 παρ.5

Μπήκε σε ένα ψηλό κτίριο που στην είσοδο μπορούσε να διαβάσει κανείς την επιγραφή "Τράπεζα Γενετικών Υλικών". Πέρασε την μεγάλη, γυάλινη πόρτα, χαιρέτισε τον θυρωρό και μπήκε στον ανελκυστήρα. Πάτησε τα κουμπιά για τρεις ορόφους με τη σειρά 1,7,7,3 και ένα πορτάκι άνοιξε αποκαλύπτωντας τον πίνακα με τους μυστικούς ορόφους του κτιρίου. Πάτησε τον 13,5. Εκεί δούλευε. Σε έναν όροφο μεταξύ του 13ου και του 14ου ορόφου. Ο ανελκυστήρας σταμάτησε, η πόρτα άνοιξε και ο 147 βρέθηκε μπροστά σε έναν τοίχο με μία μικρή σχισμή. Έβαλε την κάρτα του στην σχισμή και ο τοίχος άνοιξε. Περπάτησε κατά μήκος ενός διαδρόμου. Πολύ ησυχία. Μπήκε στο γραφείο του. Συνδέθηκε με το Κύτταρο του.

Κύτταρα : τα συστήματα πληροφοριών που χρησιμοποιούν οι Μαφ και οι Ικανοί. Όλα τα Κύτταρα στέλνουν πληροφορίες στους Πυρήνες, οι οποίοι τις επεξεργάζονται και τις στέλνουν με την σειρά τους στην Αυτοκρατορία. Κάθε Κύτταρο έχει έναν και μοναδικό χρήστη, ο οποιός το προγραμματίζει συνεχώς και ελέγχει τις λειτουργίες του. Η λειτουργία των Κυττάρων είναι απλή. Ο χρήστης κάθεται μπροστά από το υπολογιστικό σύστημα, το Κύτταρο συνδέεται με τον εγκέφαλο του χρήστη και ρουφάει όλες τις εμπειρίες, τις πληροφορίες, την γνώση, την μνήμη, τις σκέψεις, την παραμικρή νευρική δραστηριότητα του τελευταίου 24ώρου. Όλα αυτά τα επεξεργάζεται το Κύτταρο, τα αποθηκεύει και τα ενσωματώνει στον κώδικά του. Έτσι το κάθε Κύτταρο αποκτά την προσωπικότητα και την ζωή του χρήστη σε ψηφιακή μορφή. Κάθε Κύτταρο, ανάλογα με την γεωγραφική του περιοχή, ανήκει σε μία συγκεκριμένη ομάδα-σύνολο Κυττάρων με κέντρο έναν Πυρήνα. Όλες οι "ζωές" στέλνονται στον Πυρήνα όπου ανήκει η ομάδα Κυττάρων. Ο Πυρήνας ελέγχει τις προσωπικότητες και ύστερα στέλνει όλες τις εμπειρίες και τη γνώση στην Αυτοκρατορία, η οποία με τη σειρά της τις ενσωματώνει στο σύστημά της. Η Αυτοκρατορία είναι ένας οργανισμός με χιλιάδες ζωές, χιλιάδων Υπερανθρώπων, που μέσω όλων αυτών μπορεί να παίρνει αποφάσεις για την εξέλιξη του είδους. Στην απίθανη περίπτωση όπου η προσωπικότητα ενός Κυττάρου, δηλαδή ενός Ικανού ή ενός Μαφ, είναι προβληματική (ιός, γενετικό σφάλμα ή τραύμα) τότε ανάλογα με την σοβαρότητα του προβλήματος, αποφασίζεται η εξόντωση, η απομόνωση ή η θεραπεία του Κυττάρου και του χρήστη.

Μόλις πληροφόρησαν τον 147 ότι υπάρχει εισβολέας στο σύστημα. Ποτέ άνθρωπος δεν κατάφερε να παραβιάσει το σύστημα ασφαλείας της Αυτοκρατορίας. Όσες φορές αναφέρθηκε εισβολή ήταν από κάποιον μέσα από το σύστημα που πρόδωσε κάποιο μυστικό. Η προδωσία είναι ο μοναδικός λόγος που η Αυτοκρατορία εφαρμόζει την μέθοδο της τιμωρίας. Κατά τα άλλα η Αυτοκρατορία δεν τιμωρεί, δεν εκδικείται, δεν χρησιμοποιεί βία παρά μόνο αν χρειαστεί να αμυνθεί. Όσο ειρηνική είναι η Αυτοκρατορία άλλο τόσο φιλοπόλεμη μπορεί να γίνει. Δεν στέκεται εμπόδιο σε καμία πολεμική σύρραξη μεταξύ των ανθρώπων. Αντιθέτως εν καιρώ πολέμου, η Αυτοκρατορία βρίσκεται στο ζενίθ της παρακολούθησης και της έρευνας. Στον πόλεμο ο ανθρώπινος οργανισμός υπερλειτουργεί για να καταφέρει να επιβιώσει. Συνεπώς το εύρος των ουσιών που απελευθερώνει το ανθρώπινο σώμα, καθώς και ο τρόπος λειτουργίας του ανθρώπινου μυαλού για την λήψη κρίσιμων αποφάσεων, αποτελούν σημαντικό υλικό για την έρευνα της Αυτοκρατορίας.

"Σύλληψη με ενδεχόμενο Εξολόθρευσης" : αυτή την εντολή πήρε ο 147. Είχε την τύχη ή την ατυχία να ανήκει στην ομάδα εξολόθρευσης. Σε αυτή την ομάδα ανήκουν όλοι οι "Πολεμοχαρείς" Μαφς. Ανάλογα με τις ανάγκες της Αυτοκρατορίας, κατά την "γέννηση" ενός Μαφ, του δίνονται οι απαραίτητες γενετικές ιδιότητες. Υπάρχει ένα μικρό ποσοστό Μαφ που "γεννιούνται" αφήνοντας τα γενετικά χαρακτηριστικά τους στην τύχη και ζουν φυσιολογικά σαν τους ανθρώπους. Ο 147 ανήκει σε αυτό το μικρό ποσοστό. Από μικρή ηλικία έτυχε να αναπτύξει πολεμοχαρή ένστικτα και ιδιότητες και από μόνος του κατατάχθηκε στο σώμα "Πολέμου" των Μαφ. Υποχρέωσή του είναι να εξολοθρεύει τους Δούλους που επιτίθενται στην Αυτοκρατορία.

Δούλοι : ομάδες Μαφ που προήλθαν από εσφαλμένο προγραμματισμό ή ανθρώπων. Οι Δούλοι υποβοηθούν ή υποθάλπουν κατά οποιονδήποτε τρόπο την κατάρρευση ή προσβολή γενικότερα της Αυτοκρατορίας. Προωθούν την υπακοή σε ηθικούς, πολιτικούς, θρησκευτικούς ή άλλου είδους κανόνες και δόγματα. Οι Δούλοι ονομάζονται έτσι λόγω της αυστηρής υπακοής και πειθαρχίας που τηρούν απέναντι σε κανόνες και νόμους, υποδουλωμένοι σε αυτά και συνεπώς περιορισμένοι πνευματικά και ψυχικά. "Δεν θα απαγορέψουμε τις ιδέες, αρκεί οι ιδέες να μην απαγορεύσουν την ζωή". Η προπαγάνδα των Δούλων στόχο έχει : είτε την κατάρρευση της παρούσας Αυτοκρατορίας με αντικατάσταση μιας Αυτοκρατορίας αποτελούμενη αποκλειστικά από ανθρώπους είτε την καταστροφή οποιουδήποτε είδους ανώτερου από την ανθρώπινη φυλή και το χτίσιμο μια νέας Κυβέρνησης από την αρχή. Η εφαρμογή του πρώτου γίνεται μέσω ενός μοντέλου ειρηνικής μετάβασης με υποχωρήσεις και συμβιβασμούς με την Αυτοκρατορία(Ειρηνικοί), ενώ του δεύτερου μέσω της συνεχόμενης άσκησης βίας ενάντια στην Αυτοκρατορία (Βίαιοι). Οι Ειρηνικοί και οι Βίαιοι βρίσκονται συνεχώς σε αντιπαράθεση μεταξύ τους λόγω των διαφορετικών μεθόδων που προτείνουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που μετά από διαφωνίες η ανθρώπινη φυλή οδηγήθηκε σε εμφύλιο πόλεμο. Το κοινό τους : είναι Δούλοι. Παρασιτούν, ζουν εις βάρος των κοινωνικών δομών, χρησιμοποιούν την μάζα για να πετύχουν την ανατροπή του ανώτερου σκοπού, για την επάνοδο μιας φύσης όμοιας με αυτή που υπήρχε στο παρελθόν ή με κάποιο καινούργιο προσωπείο. Οι Δούλοι αποτελούν μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον, κυρίως ιστορικό καθώς αποκαλύπτουν ιδιομορφίες του ανθρώπου του παρελθόντος και την ιστορική του εξέλιξη μέσα στο χρόνο. Γι' αυτό το λόγω απαγορεύεται η χρήση βίας σε οποιονδήποτε Δούλο εκτός αν αποτελεί μονόδρομο.

"Ο εισβολέας εντοπίστηκε. Ιδιότητα : Δούλος. Εγκέφαλος : IGF496. "

Ο 147 οδήγησε τον εισβολέα στο δωμάτιο ανάκρισης.

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Τομή [Κεφάλαιο 1]



Απαρέγκλιτο, διστακτικό, τρομερό σαν μοίρα,
το μεγάλο καθήκον και ερώτημα πλησιάζει:
Πώς πρέπει να κυβερνηθεί η γη ως ολότητα;
Και προς τί πρέπει ο "άνθρωπος" ως ολότητα
- όχι πια ένας λαός, μία φυλή -
να συστηθεί και να ανατραφεί;
Τομή Κεφ.1 παρ.5

Ξύπνησε. "Να πάρει! Πάλι αυτές οι φωνές"!
Ήξερε ότι προέρχονταν από το μυαλό του και δεν ανησυχούσε. Το μόνο που τον φόβιζε ήταν ότι οι φωνές αυτές είχαν και ανθρώπινη μορφή. Εικόνες ανθρώπων απλών που του μιλούσαν. Δεν τους ήξερε. Θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε. Απλά, καθημερινά πρόσωπα.
"Δεν θα το ξεπεράσεις ποτέ, θα είσαι από κάτω" : του έλεγαν οι φωνές. Μικρές ημιτελείς, ειρωνικές προτάσεις και μετά εξαφανιζόντουσαν μαζί με την μορφή τους. Σημείωνε ό,τι του έλεγαν και έκλεινε ραντεβού με έναν φίλο γιατρό κάθε φορά πριν πάει στα κεντρικά γραφεία της Αυτοκρατορίας.

Αυτοκρατορία : με αυτή την λέξη καλείται η ψηφιακή κυβέρνηση του κόσμου που δίνει στους Ικανούς εντολές-νόμους προς εφαρμογή στην ανθρώπινη φυλή. Η Αυτοκρατορία προγραμματίστηκε από έναν άνθρωπο γνωστό ως "Το Μυαλό". Η Αυτοκρατορία έχει την ιδιότητα να αυτο-προσδιορίζεται, να αυτό-προγραμματίζεται, να αυτο-εξελίσσεται, σαν αυτότροφος οργανισμός. Οι Ικανοί είναι άνθρωποι επιλεγμένοι από επιστήμονες και ειδικούς της γενετικής. Κάθε Ικανός έχει χρέος να θέτει σε εφαρμογή οποιαδήποτε εντολή δέχεται από την Αυτοκρατορία. Οι Ικανοί προσλαμβάνουν τους κατάλληλους Μαφ που θα τους βοηθήσουν για την εκτέλεση οποιασδήποτε εντολής. Η Αυτοκρατορία δεν θέλει να εμπλέκεται ο ανθρώπινος παράγοντας στην εκτέλεση εντολών, για να αποφεύγει την πιθανότητα σφάλματος. Γι'αυτο το λόγο οι Μαφ είναι ανδροειδή. Η μόνη διαφορά των Ικανών από τους Μαφ είναι ότι οι μεν πρώτοι είναι άνθρωποι, οι δε δεύτεροι είναι ανδροειδή κατασκευασμένοι σε εργαστήρια. Οι ικανότητες και οι ιδιότητές τους είναι παρόμοιες : υψηλός δείκτης νοημοσύνης, ευρεία πολλαπλή αντίληψη των πραγμάτων, δυνατά αισθητήρια όργανα, εγκέφαλος απαλλαγμένος από διλλήματα λογικής ή συναισθημάτων για την λήψη ωφέλιμων αποφάσεων, υγιές σώμα. Η μόνη διαφορά των Ικανών από τους Μαφ είναι η μνήμη. Οι Μαφ τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής τους δεν διαθέτουν μνήμη : ούτε συνειδητή ούτε υποσυνείδητη. Όταν ένας Μαφ κλείσει τα δύο χρόνια παραμονής στο εργαστήριο, αρχίζει η ανάπτυξη της μνήμης. Έπειτα υιοθετείται από κάποια κατάλληλη οικογένεια που μπορεί να του παρέχει τα κατάλληλα εφόδια για την σωματική και πνευματική του ανάπτυξη. Στο μυαλό του δεν υπάρχει η έννοια του χρόνου. Παρόλαυτά έχει πεπερασμένο χρονικό όριο ζωής όπως ο άνθρωπος.

Ο 147 είναι ένας από αυτούς : ένας Μαφ. Τουλάχιστον έτσι του είχαν πει.

"Είμαι άνθρωπος", είπε ο γιατρός χώνοντας την βελόνα στο υγρό. "Αυτό που έχω χρέος ως γιατρός είναι, όχι απλά να θεραπεύω αλλά και να προχωράω ένα βήμα παραπέρα : αυτό το βήμα το ονομάζω "εξέλιξη". Οι Ικανοί είναι ένα είδος υπερανθρώπων. Εγώ θέλω, αν όχι να τους ξεπεράσω, να τους τελειοποιήσω. Ένα μέσο για να το πετύχω είναι η ιατρική. Οι περισσότεροι συνάδελφοί μου τρομάζουν στο να βελτιώσουν τον ανθρώπινο οργανισμό είτε λόγω χαζών πεποιθήσεων είτε λόγω συμφέροντος...κυρίως όμως το πρώτο. Χα! Πεποιθήσεις και παραμύθια! Κανείς δεν παραδέχεται ότι φοβάται το αίνιγμα. Επαναπάυονται στα ήδη γνωστά και τετριμμένα πράγματα. Όλοι γνωρίζουν ότι ολόκληρη η ζωή αποτελεί έναν αέναο πόλεμο για την ανέλιξη στην ιεραρχία : είτε αυτό λέγεται κύτταρο, είτε όργανο, είτε άνθρωπος είτε λιοντάρι. Από τον τρόπο που λειτουργούν τα κύτταρα και τα ανθρώπινα όργανα μέχρι τις φάλαινες δολοφόνους. Δεν ντρέπομαι να φωνάξω ότι όσο ζω θα πολεμάω με οποιονδήποτε τρόπο για την επικράτηση του ισχυρότερου, για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μορφή δύναμης που μπορεί να υπάρξει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την καταστροφή του σύμπαντος. Έτσι λειτουργώ : με τον ίδιο τρόπο που το σώμα μου καταμερίζει τις οργανικές λειτουργίες. Αν ένα όργανο υπολειτουργεί, τα γειτονικά όργανα θα το τσακίσουν για να εξαπλωθούν, να κατακτήσουν την περιοχή του - χωρίς την δικιά μου παρέμβαση φυσικά!"
Ο γιατρός είχε κέφια : οι άνθρωποι φοβούνται αλλά θέλουν - θέλουν αλλά φοβούνται. Ίσως αυτό είναι και το μοναδικό ένστικτο που έχει παραμείνει αναλλοίωτο στον άνθρωπο από τα πρωτόγονα χρόνια. "Μαζί με το ένστικτο της γυναίκας, μου είχε πει κάποτε ένας μεθυσμένος" και ο γιατρός έβαλε τα γέλια.

Δύναμη : Πολύμορφη ιδιότητα που αναφέρεται στην σωματική-αισθητική-ψυχική σταθερότητα, βαρύτητα, ακεραιότητα, φαντασία και ευελιξία. Έχει να κάνει κυρίως με ατομικά "ταλέντα" ή κατακτήσεις του κάθε ανθρώπου ή ανδροειδούς ξεχωριστά. Είναι ο βασικότερος παράγοντας διαφοροποίησης των οργανισμών. "Η δύναμη αποτελεί ορμητήριο για την πρόοδο και την εξέλιξη" : είναι γραμμένο στα σημειωματάρια του "Μυαλού".

Οι Ικανοί είναι μισητοί από την ανθρώπινη φυλή γιατί έχουν καταφέρει να την ξεπεράσουν. Εκτός αυτού οι Ικανοί προσπαθούν να εξελίξουν την ανθρώπινη φυλή ακόμα περισσότερο και γι'αυτό πολλές φορές πρέπει να γίνονται θυσίες εις βάρος των ανθρώπων. Αυτό δεν αρέσει καθόλου στους ανθρώπους και βλέπουν τους Ικανούς σαν εχθρούς. Εξίσου εχθρική θεωρούν την Αυτοκρατορία και τους Μαφ. Έτσι οι Μαφ και οι Ικανοί, παρόλο που ζουν μαζί με τους ανθρώπους, κρύβονται από αυτούς και κάνουν ό,τι είναι απαραίτητο για να μην γίνονται αντιληπτοί.

Η Τομή : αυτό είναι το ουσιαστικό πρόβλημα των ανθρώπων. Από αυτήν ξεκινούν όλα. Το όνομα του συγγραφέα της δεν έχει γίνει γνωστό. Η Τομή είναι η απαρχή μιας καινούργιας θρησκείας, μιας καινούργιας επανάστασης, μιας καινούργιας κουλτούρας, μιας καινούργιας ζωής. Μιας ζωής απαλλαγμένη από οποιοδήποτε στοιχείο ηθικής, προκατάληψης, κιβδηλότητας και άλλων ανθρωπίνων δημιουργημάτων που κάλυψαν στο παρελθόν με το πέπλο τους το μεγαλείο των λίγων. Απορρίπτει λέξεις από το λεξιλόγιο των ανθρώπων. Λέξεις όπως, οίκτος, σκλαβιά, βία, αγάπη, μίσος, φόβος, καλό και κακό, υποβαθμίστικαν. Η Τομή επικεντρώθηκε στην αξία της δύναμης. Προβάλλει την ατομική δύναμη του καθένα - ψυχική, αισθηματική, αισθητική, σωματική, πνευματική. Το βασικότερο όμως σημείο της Τομής είναι το σχέδιο του Υπερανθρώπου. Το σχέδιο περιλαμβάνει επιστημονικά έντυπα χημικών και γενετικών εξισώσεων για την βελτίωση του ανθρώπινου είδους.
Η ανθρωπότητα από την στιγμή της έκδοσης της Τομής και μετά άλλαξε πορεία. Η Αυτοκρατορία δημιουργήθηκε αναίμακτα, αδιάφορα, σε ένα υπόγειο που εργαζόταν ένα αγνώστου προέλευσης Μυαλό. Κανείς δεν ξέρει γιατί, κανείς δεν ξέρει πώς. Απλά δημιουργήθηκε. Οι πρώτοι Μαφ κατασκευάστηκαν σε διάφορα εργαστήρια εν γνώσει των ανθρώπων. Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν οι διάνοιες της ανθρώπινης φυλής αντιλήφθηκαν την επέκταση της Αυτοκρατορίας στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Η Αυτοκρατορία δεν επεμβαίνει στις ζωές των ανθρώπων. Το μόνο μέλλημά της είναι η εξέλιξη του είδους και αυτό το επιτυγχάνει μέσω της ασταμάτητης έρευνας. Η Αυτοκρατορία εξουσίαζει τα ανθρώπινα μυαλά, με την έννοια ότι ανα πάσα στιγμή γνωρίζει τα πάντα για οποιονδήποτε ανθρώπινο εγκέφαλο, ό,τι έχει να κάνει με τις λειτουργίες του. "Εξουσία σημαίνει γνώση". Η τεράστια συλλογή πληροφοριών της Αυτοκρατορίας από ανθρώπινα μυαλά βοηθά στην ευρύτερη κατανόηση των ανθρώπινων λειτουργιών. Όπως όμως ο ζωγράφος δεν θέλει να κρατάνε το πινέλο του ενώ ζωγραφίζει, έτσι και οι διάνοιες δεν θέλουν να παίζουν με το μυαλό τους ή να το παρακολουθούν ενώ σκέφτονται. Οι διάνοιες ξεσήκωσαν τη μάζα. Είπαν ότι το μυαλό τους είναι υπό έλεγχο. Σαν το μικρό παιδί που πεισμώνει αν του πεις ότι είναι χαζό, έτσι και οι άνθρωποι άρχισαν να αισθάνονται προσβεβλημένοι από την Αυτοκρατορία, που τους χρησιμοποιεί με τέτοιο τρόπο. Ύστερα από χρόνια διαταραχών και συγκρούσεων, η ανθρώπινη φυλή χωρίστηκε σε στρατόπεδα ανάλογα με τη θέση του καθένα απέναντι στην Αυτοκρατορία.

"Ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να γίνουν σκαλοπάτι για έναν ανώτερο σκοπό με τη θέλησή τους. Ο σκοπός δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτός αφού χρειάζονται μεγάλα ψυχικά, και όχι μόνο, αποθέματα δυναμικής. Και αυτή την ιδιότητα την έχουν ελάχιστοι άνθρωποι", σκεφτόταν ο 147 συχνά. Για ό,τι δεν μπορείς, πείθεις τον εαυτό σου ότι δεν το θέλεις. Για ό,τι δεν θέλεις, πείθεις τον εαυτό σου ότι δεν μπορείς. Πολλές φορές τον τρόμαζε όλο αυτό. Είχε την ικανότητα να ζει μέσα από άλλους, να αισθάνεται πώς είναι η ζωή μέσα από διαφορετικά υποκείμενα. Όλο αυτό το βάρος που ίσως να ένιωθε αν ήταν άνθρωπος : το να γνωρίζεις ότι υπάρχει κάτι ανώτερο από σένα, ζει στον ίδιο κόσμο που ζεις και εσύ, σε βλέπει και το βλέπεις αλλά δεν ξέρεις αν είναι αυτό, ενώ ο χρόνος δεν σου αφήνει περιθώρια να το ανακαλύψεις.

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Τοκετός της παρθένας



Στη φύση. Πέρα από κάθε νόμο. Είναι ο θεός, η ομορφιά ή η ζωή. Το τίποτα. Εδώ γράφει η παρθένα. Δεν είμαι δέντρο ούτε έπιπλο. Δεν είμαι σίδερο μήτε μέταλλο. Είμαι το παρθένο βελούδινο αιδοίο με τη θαυματουργή μήτρα. Γεννάω χωρίς πόνο. Ξερνοβολάω οτιδήποτε υπάρχει πάνω στην Γη. Η αγαπημένη παρθένα της φύσης. Όταν γέννησα τον Ιησού Χριστό του έκανα δώρο δύο ξύλα για να παίζει κι αυτός έφτιαξε έναν σταυρό και σταυρώθηκε. Νόμιζε ότι ήταν αθάνατος. Όταν γέννησα τον Βούδα, αυτό το χοντρό πλάσμα, αναγκάστικα να εφεύρω την λέξη "νιρβάνα" για να εκφράσω αυτό που ένιωσα όταν βγήκε από μέσα μου. Γέννάω τους πάντες και τα πάντα. Και τα παράσιτα εγώ τα γεννάω. Μιλάω για εκείνα τα έντομα, για εκείνα τα τρωκτικά, τους κοριούς. Ξερένεται το δέρμα μου κι αυτά με τρώνε, όλο με τρώνε και με τρώνε. Δεν με αφήνουν να ανασάνω. Περπατάνε πάνω μου και με γαργαλάνε. Με βιάζουν! Απ'οτι έχω καταλάβει είναι φίλοι. Μιλήστε φίλοι μου.

Ποιος είναι φίλος; Σε κάθε φράση των "φίλων" κρύβεται μία θέληση για εξύψωση του εαυτού τους απέναντί σου. Είσαι ένας καθρέφτης που παραμορφώνει είδωλα. Κάθε φίλος βλέπει πάνω σου τον εαυτό του να μεγαλώνει. Το κάτοπτρό σου στρέφει τα κοίλα έτσι ώστε να επιμηκύνει στο ύψος αυτόν που κοιτιέται. Κι έτσι όλοι σε κοιτούν από ψηλά. Γι'αυτό δεν σου επιτίθενται συχνά. Είσαι πολύ μικρός για να ασχοληθούν. Μερικές φορές νιώθεις να σου φωνάζουν με το πάθος ενός γονέα που ανησυχεί για το παιδί του. Και τί να είναι άραγε αυτό που σκέφτεσαι και δεν το λες; Μερικές φορές κοιτάζεις για λίγο σιωπηλά.

Τί είναι αυτό που βλέπει; Τί είναι αυτά που βλέπει; Ξυράφια. Τον τρυπάνε από παντού. Είναι φτιαγμένος από πλαστελίνη. Η καρδιά του, το μυαλό του ξεντώνονται τόσο πολύ από μόνα τους για να χωρέσουν μέσα τους τα πάντα. Τί ματαιόδοξα όργανα. Νομίζουν ότι με το να τεντώνονται, να τραβιούνται στα άκρα, μπορούν να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι κάποια στιγμή να σπάσουν, να κοπούν, να διαλυθούν, να λιώσουν. Τα ξυράφια ωστόσο δεν προκαλούν πόνο. Δεν τον κόβουν. Περισσότερο τσιμπάνε. Σαν τα κουνούπια, μόνο που δεν του ρουφούν το αίμα. Το αφήνουν να ρέει. Μάλλον θα τους ηδονίζει το αίμα του ή το αίμα γενικά. Μία κραυγή από τη σπηλιά των μαρτύρων: "Σας προκαλεί ηδονή το αίμα;". Θα προτιμούσε να τρεφόταν κάποιος με το αίμα του παρά να το έχυνε σπάταλα. Τα συμπαθεί τα κουνούπια, αν και μεταξύ μας, τα θεωρεί φασαριόζικα. Δεν μπορούν να κάνουν την δουλειά τους ήσυχα. Πρώτα πρέπει να βουήξουν μέσα στο αυτί του θύματος σαν να του λένε "Ξύπνα, ήρθε η ώρα να τραφούμε". Και το να μην σε αφήνουν να κοιμηθείς είναι σαν να μην σε αφήνουν να θρέψεις τα ζωτικά σου όργανα. Τί μπέρδεμα κι αυτό. Για να μην μπερδευτεί περισσότερο θα δώσουμε τον λόγο σε ένα μωρό που μόλις γεννήθηκε. Μίλα μωρό. Σκούπισε τα αίματα, σκίσε με τα δόντια σου τον ομφάλιο λωρό και πες τα όπως μόνο εσύ μπορείς να τα πεις.

Η ανθρώπινη φύση ακολουθεί μία αλυσίδα. Θέληση για ζωή : θέληση για τροφή : θέληση για δύναμη. Φίλοι και κουνούπια, ξύλα και καθρέφτες, η απόλυτη γνώση. Στην μήτρα περνάς μέσα από κιβωτούς, επιπλέωντας στο αμνιακό υγρό, βουλιάζοντας μέσα σε μάτια πεπλατυσμένα, βαδίζοντας πάνω σε ξυραφάκια. Για άλλους ξύλο, για άλλους ατσάλι, για άλλους πλαστελίνη. Σκληρό, μαλακό ή εύκαμπτο. Τόσοι χαρακτηρισμοί που δεν χωράνε στο λεξιλόγιο. Την μία τραγικό, την άλλη συμπαθητικό, την άλλη ειρωνικό, την άλλη αγαπητό. Όσοι το ζουν γνωρίζουν. Κι όσοι δεν το ζουν εθελοτυφλούν. Βγήκα και αντίκρυσα αυτή τη σκύλα που με έφερε στη ζωή. Πλήξη και απραξία με κυρίευσε. Αναγκάστηκα να φύγω μακριά της. Σκέφτηκα να μείνω, να περπατήσω με τους συνοδοιπόρους. Και ποιος δεν θα ήθελε έναν άνθρωπο δίπλα του, να πιάσει το χέρι του και να πει μία αλήθεια, μία ζωική εξομολόγηση : "Φίλε, ταξιδέυουμε, είτε μαζί είτε χώρια, ταξιδεύουμε. Και στις τρικυμίες φαίνεται από τί υλικό είμαστε φτιαγμένοι. Στις συνευρέσεις μας φοράμε το καλύτερο κουστούμι που πιστεύουμε ότι μας ταιριάζει. Μάθε όμως ότι ταξιδεύουμε γυμνοί".