Lambs to the slaughter by Issac Shnewton |
Σαν το φίδι που αγγίζεις
Πετάγεσαι με ελικοειδής κινήσεις
Τα κοφτερά δοντάκια σου ανυπομονούν
Να καρφωθούν σε μαλακή σάρκα
Να χύσουν δηλητήριο.
Βία και αίμα, τα μοναδικά ελιξήρια.
Θα σε κάνουν να νιώσεις
Μία στιγμή ευφορίας
Να ονειρεύεσαι σφαγές
Δαιμόνια να βγαίνουν από τις σπηλιές τους
Να αναδύονται από την άβυσσο
Σπέρνοντας τον φόβο, την δυσωδία
Σε όλα εκείνα τα αγνά προβατάκια
Της άγνοιας δυνάμεις
Ανασκολοπισμός στους βοσκούς
Απαγχονισμός και σούβλισμα
Της κάθε ιερής κωλοτρυπίδας
Γδάρσιμο, ακρωτηριασμός και αλάτι
Σε κάθε χαζοχαρούμενο σκατό
Μεσαιωνικά βασανιστήρια στα μπουντρούμια
Των ψυχών που δεν έμαθαν να πειθαρχούν μόνες τους
Των σωμάτων που δεν αυτομαστιγώθηκαν
Των μυαλών που δεν χειρουργήθηκαν χωρίς αναισθησία.
"Επίθεση" φωνάζουν τα αφυδατωμένα χείλη
Καπνό ζητάνε τα μπουκωμένα πνευμόνια
Βρωμιά στο συκώτι να πήξει το αίμα
Σκονισμένο νερό στα νεφρά
Λαστιχένια τροφή για την γαστρεντερίτιδα
Κι όλοι μαζί επίθεση!
Να μη μείνει τίποτα όρθιο.
Εις το όνομα του σεβασμού της ζωής,
Ενάντια στη σαπίλα του ζωικού βασιλείου
Κατακρεουργηθείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου