Ας ξεκινήσουμε

Δεν νομίζω ότι υπάρχει ξεκάθαρος λόγος για τον οποίο δημιούργησα αυτή την προσωπική σελίδα. Επίσης, δεν νομίζω ότι αν υπάρχει κάποιος λόγος, αξίζει να διατυπωθεί. Εδώ θα βρείτε κείμενα, ποιήματα, φωτογραφίες και ό,τι παρανοϊκό ή μη παράγει το μυαλό μου. Η κριτική είναι ευπρόσδεκτη και τα σχόλια αναγκαία. Η σελίδα θα πραγματεύεται προσωπικά, φιλοσοφικά, ερωτικά και κοινωνικά ζητήματα. Ας ξεκινήσουμε με τις κοινοτυπίες λοιπόν.
Προσωπικά : Με λένε D4ph1. Το πραγματικό μου όνομα με το οποίο με φωνάζουνε δεν το θυμάμαι. Οπότε μπορείτε να αναφέρεστε στους φίλους/ες σας για μένα ως D4ph1. Αλλά και Κώστα, Μήτσο, Τάσο ή Μαρία να με πείτε δεν με ενοχλεί.
Φιλοσοφικά : Γενικά προσπαθώ να δίνω ελευθερία δράσης, αντίδρασης και ανάδρασης στο διπλανό μου. Δεν μου αρέσει να καταπιέζομαι, ούτε να καταπιέζω. Αυτό που μου αρέσει είναι το όμορφο. Ακούγεται γελοίο γραμματικά. Η ομορφιά όμως δεν είναι κάτι υποκειμενικό. Η ομορφιά είναι αντικειμενική. Κάποιες ισορροπίες σε έναν άνθρωπο ή σε ένα πράγμα δημιουργούν το όμορφο. Κάποιες ανωμαλίες φανερές επίσης δημιουργούν το όμορφο. Το εσωτερικό, το καλά κρυμμένο εσωτερικό που δύσκολα αποκαλύπτεται, δεν με ενθουσιάζει. Μου αρέσει να καταλαβαίνω πολλά από την πρώτη ματιά. Αν κάποιος άνθρωπος ή πράγμα μου αποκαλύπτει κάτι αυτό για μένα είναι όμορφο. Αν πρέπει να χωθώ βαθιά για να βρω την ομορφιά αυτό εκδηλώνει μία μορφή ασχήμιας που παρόλαυτά αργότερα μπορεί να εκδηλωθεί σε υπέρτατη ομορφιά. Το αν αξίζει ή όχι το σκάψιμο στο βάθος το κρίνω με βάση τις ανάγκες, την θέληση και τις ικανότητές μου.
Αυτό που προσπαθώ να κάνω στη ζωή μου συνεχώς είναι να κερδίζω εμπειρίες και δύναμη. Δεν ξέρω αν ανήκω σε μία κατηγορία ανθρώπων που βάζουν κάποιους στόχους που βασίζονται σε υλικά ή πνευματικά αγαθά-επιτεύγματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω στόχους. Οι εμπειρίες μου δίνουν ζωή. Ωστόσο, οι εμπειρίες μου ακολουθούν μία ροή ευγένειας, εξέλιξης και συνεχούς αλλαγής και επαναπροσδιορισμού αξιών και εννοιών. Μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να προσηλωθώ σε κάτι. Να πιστέψω σε αυτό που λένε ειδίκευση σε κάποιο τομέα. Η δύναμη αποτελεί έννοια συνδεδεμένη με ψυχική, πνευματική και σωματική διάπλαση. Ο καθένας καθορίζει από μόνος του πώς πλάθει τον εαυτό του. Και πάλι όμως η έννοια δύναμη πρέπει να κρίνεται αντικειμενικά. Δεν εξαρτάται η δύναμη κάποιου από το πώς φαίνεται στον κόσμο. Δεν έχει σημασία τί σημαίνει η λέξη "δύναμη" για τον διπλανό ή για τον φίλο του. Κάποιος πρέπει να κρίνει αν είναι δυνατός από μόνος του. Μπορεί να κρίνει και λανθασμένα όμως όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Συνήθως ένας ακέραιος, σκληρός χαρακτήρας μπορεί να κρίνει λανθασμένα ότι δεν έχει δύναμη και αυτό να βοηθήσει τον εαυτό του να αποκτήσει ακόμα περισσότερη. Μπορεί όμως και να έχει πλήρη επίγνωση της δύναμής του. Οι ιδιοτελείς, μαλθακές, ταπεινές φύσεις είτε κρίνουν ότι είναι δυνατές κάνοντας λάθος και άρα παραμένουν στάσιμες στην εξέλιξη, είτε δεν μπαίνουν καν στον κόπο να κρίνουν γιατί περιφρονούν την δύναμη.
Ερωτικά : Ο έρωτας αποτελεί πηγή ζωής. Συνηθίζω να ακούω τη φράση "Ο έρωτας είναι το αλάτι της ζωής, αυτό που την ομορφαίνει". Γιατί όχι; Προσπαθώ να χρησιμοποιώ τον έρωτα και να μην με χρησιμοποιεί αυτός. Πολλοί λένε ότι δεν καταλαβαίνουν τις γυναίκες. Αν υποθέσουμε ότι βρίσκουμε μία φόρμουλα κατανόησης του γυναικείου φύλου τότε η ανθρώπινη φυλή θα ξεκινήσει να καταρρέει. Κι αυτό γιατί παραβιάζουμε φυσικούς νόμους. Υπάρχει ο άντρας και υπάρχει η γυναίκα. Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Η προσπάθεια διείσδυσης από τον έναν κόσμο στον άλλο κλείνει την πόρτα του κόσμου μέσω του οποίου έχουμε την οπτική γωνία. Εξάλλου ας εξερευνήσει κάποιος πρώτα τον δικό του κόσμο, κι αν προλαβαίνει μέσα στα χρονικά όρια που του επιβάλλει η ζωή και αν ακόμα έχει ενδιαφέρον, ας διεισδύσει στον άλλο κόσμο. Ζούμε σε μία εποχή που ο θυληπρεπισμός γίνεται μάστιγα. Ο άντρας στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τη γυναίκα, χάνει το παιχνίδι, λόγω των συνθηκών, και βρίσκει δρόμους αφύσικους που τον αλλοιώνουν ως άντρα και ως άνθρωπο. Επειδή όμως σε κάθε δράση υπάρχει αντίδραση, η γυναίκα από τη μεριά της μένει ανικανοποίητη... την αντίδραση της γυναίκας την αφήνω να την δείτε εσείς.
Κοινωνικά : Η κοινωνία αποτελείται από ανθρώπους. Αν υποθέσουμε ότι η κοινωνία δεν έχει προβλήματα τότε δεν αξίζει καν να ασχοληθούμε με αυτή. Και ίσως τότε να μην είχαμε εφεύρει αυτή τη λέξη : "κοινωνία". Όμως ο καθένας αντιμετωπίζει και βλέπει παντού προβλήματα. Ο καθένας προσπαθεί να προτείνει λύσεις για να λύσει κοινωνικά ζητήματα με διάφορους τρόπους-μέσα. Μία ερώτηση που αξίζει να κάνει κάποιος στον εαυτό του σε αυτό το σημείο είναι : "Γνωρίζω τον εαυτό μου τόσο ώστε να ξέρω τα προβλήματά του;" ή ακόμα ποιο βαθιά "Οι ανάγκες μου, η θέλησή μου, το εγώ μου, συμβαδίζουν ή έστω έχουν κάποιο κοινό σημείο με τα αντίστοιχα της κοινωνίας;". Το Όχι ισοδυναμεί με τον δύσκολο δρόμο της μοναξιάς, του ερημίτη, του σκληρού και ακέραιου εγωιστή που βλέπει τόσο κυνικά την ανθρωπότητα ώστε θα μπορούσε να τη θυσιάσει ολόκληρη προκειμένου να εξελιχτεί. Ώστε θα μπορούσε να πει το "Ναι" στα δύσκολα ερωτήματα. Το Ναι είναι ευκολότερο από το Όχι. Βλέπετε τον στόχο καθαρά, τα μέσο σας τα προσφέρουν απλόχερα έτοιμα (πολιτική-επιστήμη-...) και το μόνο που μένει είναι να αφιερωθείτε σε αυτό "ψυχή και σώματι" για να βελτιώσετε την κοινωνία, μη έχοντας ιδέα για τον εαυτό σας.
Παράνοια : Ξέρετε πώς είναι να μαστιγώνετε άλογα για να φτάσετε μακριά; Τί θα μαστιγώνατε για να φτάσετε πια, όχι μακριά, αλλά βαθιά; Αδίσταχτοι κυνηγοί, τυχοδιώκτες, καβαλάρηδες των ονείρων μας, δολοφόνοι, δίνουμε ζωή σε κάθε ανώτερο, απομακρυνόμαστε από κάθε τι αδύναμο σαν αρρώστια, κατακτητές βουνών, ωκεανών και απάτητων βασιλείων. Αυτό είμαστε! Κι αν σας ακούγονται όλα αυτά παρανοϊκά θα ταξιδέψουμε μαζί είτε σαν φίλοι είτε σαν εχθροί!